gezondheid

Zij-instromer Michiel koos na 15 jaar werken voor een carrièreswitch

Werken vanuit je sterkte
4.08.2017
Foto's
Bob Van Mol

“Veel schoolverlaters volgen het ingeslagen pad. Ze breien verder op hun humaniora.” Michiel Meersman wikt zijn woorden: “Als jongere stelde ik me misschien niet de juiste vragen, maar die doken later wel op.” Het resultaat: een omscholing van expediteur tot gezondheidscoach.

37 lentes telt Michiel Meersman intussen. Hij heeft 15 jaar beroepservaring achter de kiezen. Allemaal in logistiek en expeditie. “In het middelbaar volgde ik economie, moderne talen en handel. Ik herinner me dat ik naar de sportschool wilde gaan, maar daar waren ze thuis geen voorstander van. Na het middelbaar lag een opleiding expeditie voor de hand. “Die richting trok me wel aan en de sector bood toen veel werkgelegenheid. Bovendien sloten de vakken aan bij waar ik goed in was. Maar deed ik het ook graag?”

Als prille twintiger stelde Michiel zich daarover niet te veel vragen. Die kwamen pas een hele tijd later. “Ik vond een job in de Antwerpse haven. Dat liep vlot, zelfs toen mijn werkgever naar Zeebrugge verhuisde. Die paar uur extra nam ik erbij. Ik werkte voor een familieonderneming. Ik deed mijn job graag en er heerste een goede sfeer. Daarvoor vreet je wel een paar extra kilometers als het moet.”

Balans werk en privé

Tot het koppel begon aan gezinsuitbreiding en papa Michiel meer thuis wilde zijn. Hij zocht en vond snel werk dichter bij huis. “Om verschillende redenen voelde ik me er niet helemaal op mijn plek.” De onrust zette Michiel aan het denken. Was dit wel de job van zijn leven? Deed hij dat werk eigenlijk nog graag? “Misschien hing dat gevoel ook met mijn leeftijd samen. Ik ben bijna veertig en dan begin je te denken: wil ik dit doen tot aan mijn pensioen? Is het de moeite om eens na te gaan of een andere piste me professioneel misschien gelukkiger maakt?” Een rist aan vragen diende zich aan. Michiel kon ze zelf niet meteen beantwoorden. De tijd leek rijp om bij een loopbaanbegeleider aan te kloppen.

Hij glimlacht als hij eraan terugdenkt: “Ik heb er niet één, maar twee geconsulteerd. Je moet een klik hebben. Ze moeten zich in je situatie kunnen inleven.” Na een weinig hoopgevende afspraak met de eerste, leek de tweede loopbaancoach helemaal mee. “Tijdens onze gesprekken kwam ik tot het besef dat mijn huidige job aansloot bij wat ik had geleerd. Maar was dat ook wat me interesseerde en waar mijn passie lag?”

“Tijdens mijn loopbaanbegeleidingstraject zeiden vrienden en familie dat ze me zorgzaam vonden. Dat deed me de overstap naar de zorg overwegen.”

Een sleutelmoment in de begeleiding was de klassieke vraag die Michiel aan zijn omgeving moest stellen. Wat waren volgens hen zijn sterktes? “Verschillende mensen – zowel vrienden als familie – antwoordden dat ik een sportief en zorgzaam type ben.” Die eigenschappen herkende Michiel wel bij zichzelf. “Ik had het er ook met mijn echtgenote over. Welke studies zouden nu bij ons passen? Ik stelde dat ik waarschijnlijk voor kinesist zou gaan.”

Met die studie-ambities in het hoofd en het advies van de loopbaancoach in de hand, besloot Michiel de knoop door te hakken. “Het was tijd om me om te scholen.” Hij zocht een opleiding die aansloot bij zijn dromen en die hij tegelijk kon combineren met zijn job. Het werd een avondopleiding tot gezondheidscoach.

Studeren met knuffelbeer

Michiel: “Als coach adviseer en begeleid je mensen die gezonder willen gaan leven. Rokers, mensen met overwicht, personen die te veel stress ervaren... Je luistert naar hun verhaal en werkt samen aan een oplossing op maat. Eigenlijk vult een gezondheidscoach het werk van medische professionals als dokters en kinesisten aan. Zij stellen een medische diagnose, wij tekenen voor een persoonlijke ‘nazorg’, eventueel in samenspraak met de betrokken arts. Daarom is het voor zo’n coach ook belangrijk om in de medische wereld een netwerk uit te bouwen.” Eind juni beëindigde Michiel met succes zijn eerste jaar. “Ik vond de lessen ongelofelijk interessant. Daardoor heb ik dat eerste jaar gehaald”, glimlacht hij. “Het is niet vanzelfsprekend om na je werkdag nog drieënhalf uur naar de les te gaan en te studeren voor je examens.” Maar het lukte Michiel wonderwel. Met dank ook aan zijn vrouw en zijn twee kleuters. Michiel vertelt: “Ik studeerde aan een bureautje dat nog van mijn grootmoeder was geweest en dat we hadden bewaard voor wanneer onze dochter naar het eerste leerjaar zou gaan.” Het kleinood werd nu een jaar eerder van zolder gehaald. Op de hoek prijkt een gebreide knuffelbeer, die toekijkt terwijl papa studeert.

Op zoek naar een job

Tussen de modules van gezondheidscoach door, volgde hij nog verschillende opleidingen massage. “Dat is om het idee van kinesist levend te houden. Bovendien word ik daar – volgens mijn vrouw – rustig van.” Een glimlach.

Twee jaar heeft hij nog voor de boeg. Als alles goed gaat, heeft hij daarna zijn diploma van gezondheidscoach in handen. Tussendoor wil hij nog meer massagetechnieken leren. “Een job waarin ik coaching en massage kan combineren, lijkt me ideaal”, knikt hij. “Maar we doen het stap voor stap.” Vandaag werkt Michiel nog steeds voor het expeditiebedrijf, maar hij houdt zijn ogen open. “Ideaal kan ik nu al aan de slag als assistent of als administratieve kracht in de zorg. Al heb ik gemerkt dat werk vinden zonder medisch diploma geen evidentie is.” Maar Michiel blijft proberen. “Ik zou graag al in het circuit geraken en mijn netwerk uitbouwen. Dat lijkt me de perfecte aanloop naar mijn definitieve carrièreswitch. Ik wil zo graag mijn interesses en talent als zorgcoach professioneel inzetten.”