kinderen & jongeren

50 tinten groen

Op kamp met Hannibal
25.08.2015
Foto's
Jan Locus

Zoals dat hoort op kamp, draait de hele week van het Forest Village kamp van Hannibal rond een rode draad. Veertien jongeren met en zonder lichamelijke beperking beleefden er de soap van hun leven, of toch van deze zomer: 50 tinten groen.

Het is kwart voor twee in de namiddag wanneer we mogen aanschuiven bij het middagmaal op verblijfsdomein De Hoge Rielen in Kasterlee. “Dat waren we vergeten te zeggen, we leven hier op kamptijd. Een uurtje later opstaan, eten en gaan slapen, zorgt ervoor dat we ook met de jongere kampleden gezellig aan het kampvuur kunnen zitten en nachtspellen spelen”, zegt kampbegeleidster Lin Goovaerts.

“We werken zoals vele zomerkampen met een centraal thema. Elke dag zijn er toneeltjes waar de jongeren zelf aan meewerken en de verhaallijn bepalen. Als teaser kregen de deelnemers na hun inschrijving al een stukje zeep met de link naar een introductiefilmpje over ons kamp toegestuurd”, vertelt Lin. “Vanavond is er de seizoensfinale en we kunnen al verklappen dat er zeker iemand het leven zal bij laten.”


“Onze doelgroep zijn tieners, dus we houden niet te sterk vast aan onze voorbereiding. Hebben zij zelf meer zin in een andere wending in het plot, dan kan dat zeker. Wij doen alles wat je op andere avontuurlijke kampen ook tegenkomt. We hadden al een bosspel, fuif en quiz. Straks spelen we het grote bezwangerspel, naar aanleiding van de zwangerschap van Chantal, de hoofdrolspeelster in onze soap”, zegt Rozemie, kampbegeleidster.


De manuele lift
“Gisteren mochten we een survivalparcours afleggen”, zegt Piet. “Dat was best wel spannend én hoog! Iedereen in een rolstoel werd vastgegespt, net als de rolstoel. De meeste angstkreten kwamen van de begeleiders, die het niet gewend zijn om met een rolstoel over smalle planken te manoeuvreren. Voor we eraan konden beginnen, namen we eerst de lift”, zegt Piet. “De lift? De manuele lift zeker. Wel goed voor de teamgeest, elkaar aan een koord naar boven hijsen”, lacht Rozemie, kampbegeleidster. “We zijn deze week met 14 jongeren en 10 begeleiders. Dat lijken nogal veel begeleiders voor een redelijk kleine groep, maar sommige jongeren hebben al wat meer hulp nodig dan anderen, bijvoorbeeld bij het toiletbezoek of ’s avonds bij het slapengaan”, zegt Lin.


Charlotte is 18 jaar en zit in een rolstoel, zij maakt duidelijk door haar gelaatsuitdrukking dat ze graag nog een boterham wil. “Tijdens het eten trekken we telkens genoeg tijd uit. Sommige jongeren zijn sneller klaar en houden zich dan nog even bezig met muziek maken of wat praten, terwijl de rest verder eet”, legt Rozemie uit.


“We zingen hier veel, we hebben ook een kamplied”, zegt Toon. Daarin wordt het verhaal van de soap verteld. Op kamp is het altijd fijn, maar ook de terugkomweekends zijn leuk. Veel vrienden zien we op school, en er is ook constant beweging binnen onze Facebookgroep, ook buiten de zomervakantie.”


“Ik ga al acht jaar mee op kamp met Hannibal. Deze groep kent elkaar al jaren. Veel deelnemers zitten op dezelfde school, behalve ik en nog enkele anderen zonder rolstoel”, zegt Tijl.


De binnenlandse kampen zijn bedoeld voor tieners, vanaf 18 jaar kan je met Hannibal naar het buitenland. Jonas ging deze zomer voor het eerst mee. “We gingen naar Sevilla. Dat was meer een reis onder vrienden dan een klassiek zomerkamp. We bezochten bezienswaardigheden en overlegden waar we zin in hadden. Ik heb deze zomer ook een cursus gevolgd om zelf kampbegeleider te worden”, zegt Jonas. “Jonas kan binnenkort perfect zelf kampthema’s ineensteken en jongeren begeleiden. Er zal wel een extra assistent voor hem mee op kamp gaan voor de praktische zaken. Maar Jonas of anderen in gelijkaardige situaties kunnen zeker doorstromen als begeleider binnen Hannibal, zoals dat bij andere kampen of jeugdwerkingen het geval is”, zegt Lin.

 


“Onze kampen zijn toegankelijk voor iedereen. In de praktijk zijn het vooral jongeren met een beperking, hun broers of zussen of kennissen die zich inschrijven. Maar iedereen is uiteraard welkom. Zelf ben ik via vrienden met Hannibal in contact gekomen en op kamp gegaan. Nu ben ik al enkele jaren begeleider”, aldus Lin.


“Hoe raar het ook klinkt, we stemmen onze activiteiten niet af op de beperkingen van de jongeren. We plannen een hele week vol met dingen die tieners graag doen. Bosspelen, waterspelletjes of quiz. Zoals vanmorgen is het wat lastig om vooruit te geraken op het bospad, dan duwen de begeleiders wat harder. Dit is en blijft een avontuurlijk kamp voor levenslustige tieners”, zegt Lin.


Begeleidster Hilde brengt al eens graag wat sfeer in de groep. “Deze week zaten we op een terrasje toen een jongere vroeg: ‘Wil jij mijn trui aandoen?’ ‘Ja’, antwoordde ik, ‘maar ik heb het eigenlijk niet koud.’ Uiteraard bedoelde die jongere dat ik hem kon helpen bij het aankleden. Maar een grapje hier en daar moet kunnen”, vindt begeleidster Hilde. “We plagen elkaar graag, maar we zijn ook wel lief. Het is meer een groepje vrienden geworden door de jaren”, zegt Piet. “Ik kijk al uit naar volgende zomer!”


>> Wie zelf ook eens op kamp wil met Hannibal, of mee wil helpen als vrijwillige begeleider of in de kookploeg kan een kijkje nemen op www.hannibalvakanties.be