welzijn & zorg

Zoals het klokje thuis tikt...

Bijsluiter

Marleen Finoulst is hoofdredacteur van Bodytalk en schrijft voor Weliswaar over gezondheidskwesties. Bedenkingen waar we beter van worden.

Het begint zwaar te wegen, vertrouwde mijn nichtje me onlangs toe op een familiefeestje. Ze zorgt voor haar lichtjes dementerende moeder. Daarnaast runt ze, samen met haar man, een zaak in Brussel, terwijl moeder in Limburg woont. Iedere week rijdt ze minstens één dag naar Limburg. Ze doet boodschappen, maakt eten, regelt papierwerk en houdt haar moeder gezelschap. Rond middernacht is ze weer thuis in Brussel. Daarnaast zijn er de dagelijkse telefoons. Mijn nichtje is moe, een tikkeltje radeloos ook. Tante wil niets weten over een rusthuis en claimt haar enige dochter. Een neef mengt zich in ons gesprek en vertelt een gelijkaardig verhaal. Zijn moeder heeft een uitgezaaide darmkanker en wil in geen geval haar huis uit. In een rusthuis zou ze geen twee weken overleven, beweert ze stellig.

“Wie palliatieve zorg aan huis kreeg, leefde zelfs wat langer dan de gehospitaliseerde groep.”

We overlopen de mogelijkheden van medische thuiszorg en andere hulp aan huis. Thuisverpleegkundigen kunnen heel wat zorgen overnemen. Familiale hulp kan worden ingeschakeld voor poetsen en gezelschap. Aangepaste klusjesdiensten kunnen kleine karweitjes opknappen en zorgen voor het onderhoud van de tuin. Het vraagt enige organisatie, maar het is haalbaar en neemt werk uit handen van de mantelzorgers. Voor uitbehandelde (kanker)patiënten bestaat er bovendien palliatieve thuiszorg. Het palliatief team levert fantastisch werk: naast verpleegkundige zorg in samenspraak met de huisarts, bieden ze psychologische ondersteuning en praktische hulp. Een ziekenhuisbed laten installeren, leren stappen met een rollator, luisteren naar de bezorgde kinderen: het behoort allemaal tot hun takenpakket. De meeste mensen sterven liever thuis, zo leren enquêtes, maar tegelijkertijd willen ze hun naasten niet te veel tot last zijn. De angst dat ze sneller sterven thuis omdat ze daar misschien de nodige medische zorg ontlopen, blijkt onterecht. Enkele maanden geleden werd een studie gepubliceerd waarin meer dan 2.000 terminale patiënten gedurende hun laatste weken gevolgd werden. Wie palliatieve zorg aan huis kreeg, leefde zelfs wat langer dan de gehospitaliseerde groep. Ook voor dementerende patiënten zit aangepaste thuiszorg in de lift. Zo bestaat er een inwonende thuiszorgdienst die de mantelzorgers ontlast, zodat zij ook eens op vakantie kunnen of een paar dagen kunnen uitrusten. Het gaat om Baluchon- Alzheimer, een Canadees initiatief dat sinds 2003 ook bij ons bestaat. Op dit moment zijn er een twintigtal ‘baluchonneuses’ speciaal opgeleid om mensen met de ziekte van Alzheimer thuis te begeleiden. Er is nood aan verdere uitbouw van zorg voor de zorgenden in alle mogelijke zorgsettings. De ontwikkeling van een sterk palliatief zorgmodel, waarin de mantelzorger een belangrijke functie vervult en goed gecoacht wordt, is één van de krachtlijnen voor de toekomst van de Federatie Palliatieve Zorg Vlaanderen.

 www.baluchon-alzheimer.be