kinderen & jongeren

HIG ontwikkelt tool voor signaalherkenning en bespreekbaar maken van zelfdoding

Opvoedingsondersteuning aan ouders van een suïcidaal kind

Zelfdoding is bij jongeren onder 24 jaar de op een na belangrijkste doodsoorzaak. Wat kan je als ouder doen wanneer je merkt dat je kind suïcidale gedachten heeft of suïcidaal gedrag vertoont? Veel ouders voelen zich machteloos, terwijl ze toch een belangrijke beschermende rol kunnen spelen. Maar hoe? Het Kenniscentrum Hoger Instituut voor Gezinswetenschappen (Odisee) wil ouders daarin ondersteunen en ontwikkelt daarvoor een tool. Tegelijk doet het HIG een oproep naar ouders die willen meewerken.

“De angst om iets verkeerd te doen of te zeggen, is enorm groot”, zegt onderzoeker Alexandre Reynders. “Door het taboe op suïcide en schaamtegevoelens durven ouders bovendien weinig hun eigen informele netwerk aanspreken voor hulp.”

Met dit nieuwe onderzoek wil het kenniscentrum de noden en verwachtingen van ouders die te maken krijgen met een suïcidaal kind, in kaart brengen. “Het gezin en de ouders zijn een belangrijke bron van een gevoel van veiligheid voor kinderen en jongeren,” vertelt Reynders. “Zeker wanneer hun kind door een crisis gaat, kan de steun die ouders bieden, het verschil maken. Wij willen hen daarbij helpen.”

Daarmee sluit deze invalshoek aan bij het Vlaams actieplan voor suïcidepreventie, dat onder meer het welbevinden van jongeren wil bevorderen door de ouders te versterken in hun rol. 

Met de resultaten van dit onderzoek zal het kenniscentrum een gratis opvoedingsondersteunende tool ontwikkelen gericht op ouders van een kind met zelfmoordgedachten of –gedrag. De tool kan onder andere tips bieden over signaalherkenning en het bespreekbaar maken van zelfdoding. Om er zeker van te zijn dat de tool beantwoordt aan reële en directe noden van ouders, wil Reynders in gesprek gaan met ouders zelf.

Concreet zoekt hij gezinnen met een inwonend kind tussen de 10 en 24 jaar dat in een recent verleden aan zelfdoding heeft gedacht of een poging tot zelfdoding heeft ondernomen. Hij zal zelf deze gesprekken voeren, in alle rust en veiligheid. “Ouders die deelnemen hebben altijd het recht om een vraag niet te beantwoorden, of om het gesprek stop te zetten. Daar hecht ik veel belang aan.” De antwoorden worden uiteraard anoniem verwerkt.

“Samen nadenken en praten over wat je als ouder meemaakt, kan heilzaam zijn”, zegt Reynders. “Ouders die eerder deelnamen, lieten me weten dat ze ons gesprek, buiten een context van hulpverlening, als een zeer positieve ervaring zagen. Ook weten dat met jouw verhaal andere ouders geholpen worden, vonden ze een troostende gedachte. ”

Op www.hig.be vind je meer informatie en een filmpje dat het onderzoek voorstelt. 

 

Zit je na het lezen van dit artikel met vragen over zelfdoding? Bel 1813 of surf naar www.zelfmoord1813.be