Het maatwerkdecreet
Zoveel mogelijk mensen dezelfde kansen op werk bieden, kan enkel slagen als er genoeg werkgevers bereid zijn om deze mensen op de juiste manier te ondersteunen. Daarom is er een gepast ondersteuningsbeleid nodig. Dit wordt geregeld door het maatwerkdecreet dat sinds 1 april 2015 van kracht is.
Het beleidsdomein Werk en Sociale Economie (WSE) werkte een matrix van vier modules uit voor de ondersteuning van de werknemers en werkgevers in de maatwerkbedrijven. Opleiding op de werkvloer, begeleiding op de werkvloer (omkadering), een loonpremie (op basis van de afstand tot de arbeidsmarkt) en aanpassing van de werkplek of arbeidsomgeving. De modules zijn onderling combineerbaar in functie van de noden van de werknemers. De pijler ‘maatwerk bij collectieve inschakeling vanuit sociale economie’ richt zich tot zwakste werkzoekenden en krijgt een plaats binnen deze matrix. Er wordt een onderscheid gemaakt tussen maatwerkbedrijven en maatwerkafdelingen. Een maatwerkbedrijf heeft als kerntaak mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt in te schakelen en ontwikkelt economische activiteiten om dit doel te halen. Een maatwerkafdeling van een bedrijf heeft de economische activiteit als kerntaak, maar is daarnaast bereid om mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt in te schakelen om zo de weg in te slaan naar een socialere economie. Het decreet heeft ook aandacht voor doorstroom. Omdat het aantal plaatsen beperkt is, worden doelgroepwerknemers die er na een grondige evaluatie klaar voor blijken te zijn aangemoedigd om de stap te zetten naar een job in de reguliere economie.
>> www.werk.be