ouderen

Fotoreportage: volksverhuis

Woonzorgcentrum Maria ter Ruste naar een nieuwe locatie

Het woonzorgcentrum Maria ter Ruste verhuisde vorig najaar van Zwevezele naar een tijdelijk rusthuis in Wingene, waar de bewoners twee jaar lang hun intrek nemen. Als alles verloopt zoals voorzien, opent het nieuwe rusthuis in 2018. Laatstejaarsstudente journalistiek Celine De Roust maakte een fotoreportage van de verhuis.

Het nieuwe gebouw zal dubbel zo groot zijn als het huidige, zo’n 6000 vierkante meter, plus veertien extra serviceflats. De werken zullen twee jaar duren, maar dat is volgens de directeur van Maria ter Ruste vzw Wim Velghen beter dan de zeven jaar die het verbouwen van het oude gebouw zouden in beslag nemen. Het tijdelijke gebouw kwam nog maar onlangs vrij door de verhuis van woonzorgcentrum Sint-Anna.

De woonzorgcentra Sint-Amand en Sint-Anna werden samengevoegd en kregen een nieuw gebouw in centrum van Wingene. Het plan voor de fusie bestond al een paar jaren, maar de verhuis werd pas in september uitgevoerd. Vooral voor het zorgcentrum Sint-Amand was de nieuwe locatie broodnodig.

Het tijdelijke verblijf in Wingene waar de bewoners van Maria ter Ruste nu hun intrek in nemen, had wel nood aan opfrissing. Zo werden alle kamers van een nieuwe laag verf voorzien en traphallen werden aangepast zodat ze veilig in gebruik kunnen worden genomen door de nieuwe bewoners.

Al deze klussen werden geklaard door een honderdvijftigtal vrijwilligers. Die kwamen hoofdzakelijk uit Zwevezeelse verenigingen zoals die van oud-Chiroleden, Okra en zelfs de carnavalsvereniging.

Natuurlijk is de verhuis niet enkel materieel een hele opdracht. Voor de bewoners is het ook een grote verandering en zeker voor de mensen met dementie. Er wordt vaak in de volksmond gezegd dat een oude boom beter niet verplant wordt: zich aanpassen aan het nieuwe gebouw zal voor de meesten ook niet van zelfsprekend zijn.

Bij het leeghalen van het oude gebouw in Zwevezele in oktober waren er ook een aantal helpende handen nodig. Bij een eerste deel van de verhuis moest de pastorij leeggehaald worden en werden de administratieve ruimtes ontruimd. Ook op de kamers werden de kruisbeelden van de muren gehaald. Spullen die de bewoners niet meteen nodig hadden werden al meegenomen.

Voor sommige vrijwilligers was dat emotioneel, ook al hadden ze zelf nog nooit in het woonzorgcentrum gewoond. Sommigen zagen daar het levenslicht, toen het gebouw enkele decennia terug als moederhuis gebruikt werd. Het voelde als een levenscyclus die rond was. Een oudere vrouw kwam nog een laatste keer naar de pastorij, waar haar broer destijds de mis diende.

Om acht uur stipt begint de oud-leiding van de Chiro onherroepelijk met het inladen van de camionette. Een week later staat het tweede deel van de verhuis op het programma. Dan wordt al de rest overgebracht naar Wingene en verhuizen de bewoners naar hun tijdelijke verblijfplaats. Om die enkele dagen te overbruggen krijgt iedere bewoner een bananendoos om noodzakelijke spulletjes in te bewaren.

Sommige familieleden van de bejaarden namen al een kijkje in het nieuwe gebouw en deden al persoonlijke aanpassingen. Zo plaatste de zoon van één van de bewoners enkele plankjes voor kaders en foto’s. Het nieuwe rusthuis zal volgens een nieuw concept worden ingericht. Het personeel en de directie kozen voor een rustige sfeer met huiselijke prikkels. De tweeëndertig leefgroepen - in elke afdeling twee - moeten een soort van familie vormen. Er wordt op gelet of er voldoende lichtinval is in de kamers en in de gangen, en er zijn voldoende zit- en rustpunten ingebouwd.

Het eerste stadium, de verhuis naar het tijdelijk rusthuis, verliep alvast vlot. Met dank aan de vrijwilligers van alle leeftijden die de handen uit de mouwen staken.